GAPTEK
Pamaen
Dara Triana salaku Daya
Evi Sri Rahayu salaku Sri
Iman Rustiaman salaku Erus
Nia Kaniawati salaku Wati
Rionardo P.B salaku Pa Iyo (guru TIK)
Yulita Tantina salaku Ita
BABAK I
Aya hiji wewengkon anu katelah Legok Cenang, eta wewengkon teh deukeut pisan jeung Pasir Bisul, anu lumangkuk di kampung Mana Boa.
Di hiji poe, dina wanci haneut moyan, ti lebah kaler aya tilu mojang anu arek ngerjakeun tugas di imah babaturanna.
Sri : “Ita, Wati, maneh marawa duit loba teu?”
Wati : “Teu, urang mah ngan mawa duit goceng.”
Sri : “Ari maneh Ta?”
Ita : “Mawa, tapi loba mah henteu.”
Sri : “Tah, tah mawa sabaraha?”
Wati : “Sri, emang aya naon maneh nanyakeu duit?”
Sri : “Jang naon we, mawa barah Ta?”
Ita : “Ngan mawa 15 rebu, emang aya naon sih nanyakeun duit ka urang?”
Sri : “Ke balik gerjakeu tugas di imah si Daya urang nginjeum duit goceng, hayang ka warnet, tapi hayang dianteur!”
Wati : “Arek naon maneh ka warnet? make hayang dianteur deuih.”
Sri : “Hayang nyieun facebook!”
Ita : “Facebook, naon facebook teh?”
Sri : “Teuing, puguh urang oge teu nyaho! Tanyakeun coba tah ka si Wati, sugan we nyahoeun, pan manehna ngiluan study club TIK!”
Wati : “Nyaho-nyahonamah, tapi teu nyaho sacara jelas, kitu we pokonamah.”
Ita : “Tapi maneh bisa nyieunna?”
Wati : “Yaialah, secara gitu, piraku budak study club TIK teu bisa nyieun facebook- facebook acan!”
Ita : “Urang ge hayang nyieun ih, bejaannya Wat!”
Wati : “Tenangwe, asal puguh!”
Sri : “Puguh naon ieu teh?”
Wati : “Ah manya teu ngarti.”
Sri : “Heueuhlah tenang.”
Saterusna Wati, Sri jeung Ita ngerjakeun tugas di imah si Daya. Beres ngerjakeun tugas Wati, Sri jeung Ita indit ka warnet, rek nyieun alamat facebook.
BABAK II
Kacaritakeun dina poe isukna Wati, Sri, Ita, Jeung hiji deui batur sa-gankna nyaeta Daya keur ngobrolkeun kajadian anu kamari di imah si Daya, bari nungguan bel asup disada.
Wati : “Day, nyaho teu?”
Daya : “Naon”
Wati : “Eta geura tah budak dua, teu nyaho facebook- facebook acan!”
Daya : “Haaah. Tape dech, hari gini teu nyaho facebook, apa kata dunia?”
Ita : “Ari maneh nyaho sorangan mereun kumaha urang di imah, pagaweanteh ngan ukur nyeuseuh, ngumbah piring jeung nyangu.”
Sri : “Heueuh bener Ta, sarua jeung urang, teu cara maraneh saban poe ulin di warnet.”
Erus : “Assalamualaikum! Aya naon ieu teh mani riweuh kie?”
Daya : “Waalaikumsalam, eta tah budak dua teu nyahoeun facebook!”
Erus : “Urang ge teu nyaho facebook teh naon!”
Daya : “Emh, ieu deuih saruana, sugan teh nyaho. Kamari kamana, kunaon teu ka imah?”
Erus : “Biasa ulin ka harim!”
Daya : “Haim? Harim meureun! Pagawean we bobogohan tapi teu bisa nyebut harim harim acan!”
Ita : “Heueuh maneh mah, hitut we bentes, ari ngomong balelol.”
Erus : “Ari maneh, apanan aing teh cadel, maraneh ge can puguh bisa cadel jiga urang!”
Sri : “Enggeus atuh, pagawean teh ngan riweuh we, Rus mayar siah!”
Erus : “Mayar aon ieu teh? Teu pupuguh nagih duit.”
Wati : “Yeuh, kamari pan ngerjakeun tugas, tah tugas teh merlukeun biaya. Biayana 25 rebueun.”
Sri : “Kusabab maneh teu ngabantuan jadi dibayar ku maneh kabeh, Kamari ge ditalangan heula ku indungna si Daya.”
Erus : “Kos tukang kiridit wae manehmah. Yeuh, pulangan 75 rebu!”
Sri : “Nuhunnya, hehehe.”
Erus : “Sami”
Heuleut sawatara waktu, lonceng disada. Barudak riweuh nempatan tempat diukna masing-masing.
Erus : “Heh jempling, aya guru!”
Pa Iyo : “Assalamualikum!”
Barudak : “Waalikumsalam”
Erus : “pasihan salam!”
Barudak : “Assalamualaikum waroh matullaahi wabarokaatuh!”
Pa Iyo : “Waalaikum salam waroh matullaahi wabarokaatuh!”
Erus : “Perhatosan! Sateuacan ngawitan diajar, mangga urang sami-sami ngadu’a ka Allah SWT, ngadu’a dikawitan.........Rengse!”
Pa Iyo : “Ieu teh kelas...?
Barudak : “XI IPS 1”
Pa Iyo : “Saha nu teu sakola?
Daya : “Sakola sadayana pa!”
Erus : “Pa, ning teu ka Lab?
Pa Iyo : “Pareum lampu siateh!”
Erus : “Ooh, ayeuna diajar naon atuh Pa?”
Pa Iyo : “Ayeunamah manual we, urang ngabahas tentang e_m_a_i_l.”
Wati : “e-mail pa, sanes e_m_a_i_l.”
Pa Iyo : “Tah eta maksudna mah, sok ayeunamah buka LKS hlm. 999, baca weh tentang e_m_a_i_l.”
Barudak : “E-mail pa, e-mail!”
Pa Iyo : “Tah eta, sok ayeuna mah baca heula, ke mun aya nu teu ngarti tanyakeun.”
LKS di bukaan ku barudak, sakedapanmah kelas teh jempling kawas gaang katincak. Barudak tarungkul macaan buku. Kira-kira 15 menit ti harita, barudak garandeng.
Pa Iyo : “Aya nu rek ditanyakeun?”
Ita : (gacung) “Pa, ari e_m_a_i_l teh naon?”
Barudak : “E-mail”
Ita : “Heueuh ketang, e-mail pa!”
Pa Iyo : “Pan aya lin dina buku, maca teh sing bener geura!”
Sri : “Teu aya Pa!”
Pa Iyo : “Euweuh nyah? Mangkana geura ari maca buku teh tong sa sumber. Di perpustakaan ge loba buku mah!”
Sri : (ngaharewos ka si Daya) “Hor ari si Bapa, ongkoh nitah nanya, tapi nitah neangan sorangan!”
Daya : “Sabar Sri, kos nu teu nyaho Pa Iyo wae.”
Wati : (pura-pura teu nyaho) “Pa, ari ngadamel alamat e-mail kumaha?”
Pa Iyo : “Naon bieu teh? coba balikan deui nanyana!”
Wati : (semu keuheul) “Ari ngadame alamat e-mail teh kumaha?”
Pa Iyo : (semu bingung) “Saha nu bisa ngajawab?”
Barudak kalah jarempling
Pa Iyo : “Piraku euweuuh nu bisa ngajawab! Yeuh, kali-kali mah ulin geura ka warnet.”
Ita : “Pan teu gaduh acis Pa!”
Pa Iyo : “Piraku jeung meuli baso bisa, ari jeung ka warnet euweuh, teu pira kur 3 rebu sajam.”
Barudak mingkinan jempling, kawas gaang katincak
Pa Iyo : “Lamun kieu caranamah bapa moal asup deui ka kelas ieu.”
Barudak : “Ah bohong,
Pa Iyo : “Tah keureut ceuli bapa mun ngawadul, asal ulah duanana.” (sabari ngaleos kaluar)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar